نیّت
اولین رکن نماز نیّت است .
نیّت ، یعنى آنکه بدانیم چه مى کنیم و چه مى گوییم و براى که و چه حرکت مى نمائیم .
ارزشِ هر کارى به نیّت و انگیزه آنست ، نه فقط صِرف عمل . لذا حساب کسى که بخاطر حفظ نظم و احترام به قانون ، پشت چراغ قرمز مى ایستد از حساب کسى که از ترس پلیس یا جریمه
مى ایستد جداست . در همه عبادات و خصوصاً نماز، نیّت جایگاه ویژه اى دارد و اصولاً چیزى که یک کار را عبادت مى کند، نیّتِ الهى آن کار است که اگر آن نیّت نباشد، هرچه هم ظاهر کار
خوب و صحیح باشد، امّا ارزش عبادت ندارد. پیامبر گرامى اسلام در این باره مى فرمایند:
کارها به واسطه انگیزه ها ارزش پیدا مى کند وبا آنها سنجیده مى شود.
آرى ، فرق مادى یا معنوى بودن یک کار، در تفاوت نیّت ها و هدف هاست .
نیّت خالص
نیّت خالص آن است که انسان فقط براى خدا کار کند و در عمق جانش هدفى جز او و رضاى او نداشته و از مردم انتظار تشکر یا پاداش نداشته باشد
نانى که اهل بیت رسول خدا علیهم السلام در چند شب پى درپى هنگام افطار به یتیم و اسیر و فقیر دادند، ارزش مادّىِ زیادى نداشت ، اما چون خالصانه بود خداوند بخاطر آن یک سوره نازل
کردپ
و عطّار نیشابورى در مورد آن مى گوید:
از...
عناوین یادداشتهای وبلاگ
