خدایی که در همین نزدیکی هاست 

مرد به آرامی سرش را به دیوار خنک اتاق تکیه داد.

صدای شر شر آب نهر مثل یک لالایی از پنجره ی

بالای سرش به گوش می رسید .قبل از رسیدن نامه

ی زری همسرش شنیدن این صدا و قرار گرفتن در این

محیط دنج بهترین آرامش ها را نصیبش می کرد اما

حالا دیگر از این آرامش خبری نبود .

در نظرش عجیب و شاید مسخره می آمد که همه ی

این آشوب ها به خاطر آن تکه کاغذ بود و آن وقت او

نامه را حتی یک لحظه هم از خودش دور نمی کرد

حتی حالا که در این محل دنج تن خسته اش

را بدست خاطرات سپرده بود .

با یاد نامه دست روی سینه اش گذاشت و با

دو انگشت سبابه و شست نامه را از درون جیبش خارج کرد